ร ถ ย น ต์

ร ถ ย น ต์

รถยนต์เดินทางไปข้างหน้า ได้ด้วยความเร็ว

ถ้าพูดถึงรถยนต์ ก็ทำให้นึกถึงวิชาฟิสิกส์ ตอน ม.๔

ที่ผู้เขียนสอบตกตลอดเลย ...

แต่วันนี้ เราจะมาว่าด้วยรถยนต์ ที่เรามองไม่เห็น แต่ใช้เพียงแค่ใจ

รถยนต์ตามปกติ ก็มี สี่ล้อ เป็นวงกลม เคลื่อนตัวเหยียบพื้นถนน

โดยมีคำสั่งเป็นคันเร่งของเท้าผู้ขับกำหนดทิศทาง

ผู้เขียนขับรถยนต์ไม่เป็นหรอก

แต่ก็พอรู้วิธีขับที่ใจนั้นได้

เท้าของเราที่เหยียบคันเร่งนั้นก็เปรียบเสมือนความคิดที่เป็นตัวกำหนดเส้นทางของตนเอง

ว่าจะไปทางไหนดี

เลี้ยวซ้าย       เลี้ยวขวา

หรือถอยหลัง

หากแต่ว่าชีวิตเราไม่มีเส้นให้ ยู เทิน น่ะสิ

มีเพียงแต่ว่า มาถึงจุดๆนั้นแล้ว ก็ต้องไปต่อ ถ้าเหนื่อยก็ทำได้แค่หยุดพัก ก็ต้องไปต่อ

จริงไหม?

รถยนต์จำเป็นที่ต้องใช้น้ำมันในการขับเคลื่อน เราทุกคนก็เช่นกัน

เมื่อท้อ หรือไปต่อไม่ได้ เราก็ต้องแวะเติมน้ำมัน เติมกำลังใจจากครอบครัว

คนรัก    คนรอบข้างสิ จริงไหม

เราถึงจะไปต่อได้

...... แล้วจุดหมายของรถของรถของพวกเราอยู่ที่ไหนกัน....

=อาจจะเป็นความสุขของลมหายใจสุดท้ายของชีวิต=

.ก็ได้มั้ง.

คุณไม่ต้องเหงา เศร้า เดียวดาย บนรถของตนเองหรอก

ลองมองคนรอบข้างของตัวคุณเองสิ

คนที่เดินหอบหนังสือ

คนที่ขายพวงมาลัยอยู่สี่แยก

คนที่ขายกับข้าวอยู่ข้างทาง

.

.

.

กับคนที่ต่อสู้ชีวิตของตนอยู่บนโลกนี้

พวกเขาก็ต่างขับรถของตนเอง

บนถนนของพวกเขาเอง

พวกเขาก็ไม่ต่างอะไรกับคุณเลยน่ะ

Jเพียงแค่อย่ายอมแพ้ J

ดรุณี